مود³ =)3>

ولی ما تو این دنیا یه معذرت خواهی به خودمون بدهکاریم. جدی میپرسی چرا؟ نمیدونی؟ هی! ما همونایی هستیم که برای هر م**ز**خ**ر**ف**ی معذرت خواهی کردیم تا دعوا و بحث پیش نیاد! بیا از خودمون و قلبمون معذرت بخوایم ، اونا هم اذیت میشن و درد میکشن! امضا:کیم‌کارل.

یه بازی اولش اسون ، وسطش متوسط و اخرش سخت میشه. اما اگه تو مجبور باشی بازی رو بعد گیم‌اور و با تموم شدن میزان خونت ادامه بدی چطور؟ ما داریم بعد گیم‌اور بازی میکنیم؟ تو مراحل اخر چطور؟ شایدم ، اواسط بازی کم اوردیم؟ یه چیزی این وسط اشتباهه ؛ این بازی خیلی سخته :) امضا:کیم‌کارل.

اشتباه بود! به حرف قلبمان گوش دادن اشتباه بود! خاموش کردن صدای مغزمان اشتباه بود! شکستن و باز هم با قلبمان جلو رفتن اشتباه بود! اشک هایمان اشتباه بود! در اتش خود ساخته سوختن اشتباه بود! دست و پا زدنِ بیخود در باتلاق اشتباه بود! نا امیدیِ‌مان اشتباه بود! به طور کل ، زندگیِ‌مان اشتباه بود! کارهایمان و افکارمان اشتباه بود! معذرت خواهی های بیخودمان اشتباه بود! عشق های زود گذرمان اشتباه بود! از اول اشتباه بود.. نباید مغزمان را خاموش میکردیم. پس حال ، صدای مغزمان را زیاد و قبمان را خاموش کنیم تا جلوی اشتباهات بیشتر را بگیریم. اینگونه بهتر است.. اصلاح میکنم؛ کمی بهتر است! امضا:کیم‌کارل.

به جایی رسیدیم که تیمارستان و محل ارامش میبینیم! به جایی رسیدیم که با درد کشیدن و درد بخشیدن به بقیه اروم میشیم! به جایی رسیدیم که صدای جیغ و گریه ی افراد اروممون میکنه! به جایی رسیدیم که دیدن رنگ خون لذت بخشه! چیکارمون کردن که اینجوری شدیم؟ ادمی که ازمون ساختن بی جواب نمیمونه! امضا:کیم‌کارل.